مقایسۀ میزان انگیزه و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دورۀ کارشناسی پذیرفته‌شده از طریق طرح فراگیر و آزمون سراسری در دانشگاه پیام نور مرکز ساری

هدف پژوهش حاضر، مقایسۀ میزان انگیزه و پیشرفت تحصیلی دانشجویان پذیرفته‌شده از طریق طرح فراگیر و پذیرفته‌شدگان از طریق کنکور سراسری در دانشگاه پیام نور و اهداف فرعی آن، مقایسۀ انگیزه و پیشرفت دانشجویان این دو گروه در رشته‌های علوم انسانی و علوم پایه و همچنین در بین دو گروه دختر و پسر بوده است. جامعۀ آماری پژوهش، دانشجویان دورۀ کارشناسی دانشگاه پیام نور ساری هستند. روش این تحقیق، توصیفی از نوع زمینه‌یابی بوده و ابزار آن پرسشنامۀ استاندارد انگیزش که از سوی رمضان حسن‌زاده تهیه شده و دارای روایی بالا و پایایی 86درصد است و در تحقیقات متعددی مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین، از میانگین نمرات دو نیمسال تحصیلی دانشجویان (اول و دوم 86-85) برای سنجش پیشرفت تحصیلی استفاده شده است. برای تحلیل داده‌ها از آزمون آماریt  استفاده شده و مشخص شده است که بین میزان  انگیزه و پیشرفت تحصیلی دانشجویان فراگیر و سراسری به طور کلی اختلاف معناداری وجود ندارد ولی در بین دانشجویان گروه علوم پایه، میزان انگیزه و پیشرفت تحصیلی دانشجویان سراسری بیشتر از دانشجویان فراگیر است. نتیجۀ مشخص دیگر در تحقیق این است که از لحاظ جنسیت، انگیزه و پیشرفت دانشجویان دختر بیشتر از پسر بوده است که به نظر می‌رسد مشکلات مربوط به اشتغال و هزینۀ  فرصت از دست رفته و ابهام در بهره‌برداری مناسب از مدرک تحصیلی در آینده از جمله عوامل تأثیرگذار در این تفاوت باشد.